Rusya Savunma Bakanı Sergey Şoygu, 2018’de yaptığı bir açıklamada Rus Silahlı Kuvvetleri’nin Suriye’de “devasa” bir deneyim kazandığını vurgulamıştı. 

Okuyacağınız yazı, detaylı rakamları ile Rusya’nın Suriye sahasındaki bu “devasa deneyiminin” dökümünü sunmayı amaçlamaktadır. 

Bu deneyimin oluşturduğu devasa insani acılar, bugünün küresel politiği için maalesef bir anlam taşımamamaktadır. 

Şoygu,  ilk olarak 2018’de, “210’dan fazla silah test ettik. Suriyelilerle beraber bunları savaş sahasında denedik. Şuna eminim ki bu denediğimiz şeyler, aldığımız notlar, eklentiler… Tüm bunlar gelecekte bu silahları kullanacak olanların hayatını kurtaracaktır.” açıklamasını yapmış ve kısa süre sonra,  2021 yılında “320’den fazla farklı tipte silahı sahada test ettikleri”  bilgisini vermişti.

Türk medyasında bir çok yönüyle ilk bilgileri barındıran dosyamızda, Rus askeri envanterinin, tüm varlığıyla binlerce Suriyeli üzerine nasıl denendiğini de işaret etmeyi amaçlıyoruz. 

 

Çar’ın aç kurtları 

Yeni teknolojiler, modern savaş sanatlarında yeni bir ders haline geldi.

Moskova düşmanın yeteneklerini felç etmek amacıyla ‘eşzamanlı yoğun saldırı yapan’ silahlı insansız hava aracı (SİHA) filolarıyla mücadele için mekanizmalar geliştirerek bunları kullanmak için Suriye’de zamana karşı yarıştı.

Moskova, bir süre önce söz konusu savaş teknolojisini geliştirmeye başladığını duyurdu.

En son Ukrayna cephe hatlarında görülen Rusya’nın askeri-teknik danışmanlardan oluşan ‘Çar’ın Kurtları’ isimli grubu (Tsarskie Wolves) Suriye’de de cephe hattında “askeri danışman” adı altında sahadaydı.

Çarlık Rusyası’nın savaşları, topraklarını ve geçmiş ihtişamını ‘geri getirme’ çabasını anımsatan bir isme sahip bu grup sıradan askerlerden oluşmuyor.

Çar’ın Kurtları grubu daha ziyade, henüz test edilmemiş silah türleri ve patlayıcı malzemelerin keşfinde çalışan askeri-teknik uzmanları içeriyor.

Suriye’deki cepheler yeni silah türlerinin test edildiği geniş bir saha oldu.

Tsarskie Wolves Merkezi (Çar’ın Kurtları) Başkanı Dmitry Rogozin, merkezin özel şirketler ve geliştiricilerin cephe hattındaki silah ve teçhizat örneklerini test etmeleri için en kısa yolu sağladığını açıkladı.

Merkez şu an henüz uygulamaya konma fırsatı bulunamamış ve üzerlerinde test yapılması gereken yüzlerce silah, askeri teknolojiyi sahada bizzat “hedeflerin” üstünde uygulamaya devam ediyor.

 

Organizasyon şemasının kronolojisi 

Rusya, Suriye’yi açık bir atış ve deneme poligonu haline getirmeden önce detaylı bir hazırlık yaptı.

Suriye, Lazkiye’deki Hmeimim (Hmeymim) Hava Üssü’nü hava kuvvetleri birimlerinin gelişine hazırlamak için Ağustos 2015’e kadar çalışmalara devam etti ve Eylül sonunda savaş sortilerine başladı.

Eylül 2015 sonundan Mart 2016 sonuna kadar toplam sorti sayısı 6.352’dir.

Rus hava kuvvetleri Suriye’de muharebe operasyonlarında, bir dizi yeni ve yükseltilmiş uçak ve silah sistemini test etme yeteneğine kavuştu.

Su-24M (SVP-24) ve Su-24 ön bölge bombardıman uçağının M2 yükselmesi

Su-25SM yakın hava desteği/taarruz uçağı

Su-34 Çift koltuklu kara saldırı uçağı

Su-30SM (NATO sınıfı Flanker-H) iki koltuklu çok amaçlı avcı bombardıman uçağı,

Su-35 (NATO sınıfı Flanker-G) tek kişilik çok amaçlı avcı uçağı

Tupolev Tu-22M3 (NATO adı Backfire C) Uzun menzilli süpersonik konvaksiyonel bombardıman uçağı

Tu-95MS (Bear H) Stratejik bombardıman uçağı

 Tu-160 (Blackjack) Süpersonik Stratejik füze bombardıman uçağı

ve bombardımanlar esnasında Su-34 bombardıman uçaklarından lazer güdümlü KAB-500’ler ve KAB-500Kr elektro-optik güdümlü bombaların yanı sıra, BETAB-500ShP “beton delici” bomba da dahil olmak üzere bir dizi bomba atılarak yeni güdümlü serbest düşme mühimmatları ve kit’ler geliştirilmeye çalışıldı.

Su-24,Su-30,Su-30 MKK,Su-35,Mig-27’lerden atılabilen KAB-1500’ün bir versiyonu varyantı tanımlanmamış olmasına rağmen, 31 Ekim’de Suriye’de ilk defa kullanıldı ve kullanılan KAB-1500 varyantının, performansı beklentinin oldukça altında olan on silah türünden biri olabileceği değerlendirildi.

Testlerin ilerleyen bölümlerinde KAB- 1500LG-Pr jiro-stabilize arayıcı ve delici savaş başlığına sahip güdümlü bomba konuşlandırılan 4 ila 8 Su-34 uçağı ile denendi.

Kullanılan diğer ana taktik havadan yüzeye uçak, iki çeşidi çalıştırılan Su-24 idi.

Bu uçaktan geliştirilme amaçlı atılan serbest düşme bombaları arasında OFAB-250-270 yüksek patlayıcı parçalanma ve FAB-500 güdümsüz genel maksat bomba da vardı. 

Hmeynim Hava Üssünde ayrıca Kh-25ML (AS-10C Karen) kısa menzilli yarı aktif lazer güdümlü füze ile donatılmış uçaklar (Su-24) görüldü.

Bu uçaklardan, Kh-29L gibi (AS-14 Kedge) bombaların denemeleri her ikisinin de ‘sınırlı ölçüde’ yapıldı.

Suriye harekatı’nda, (KTRV Taktik Füze Silahları Şirketi) Kh-38M güdümlü havadan karaya füze ailesinin en azından bir kısmı da operasyonel bir ortamda denendi.

Kh-38M füze ailesi, 1990’lardan beri Kh-25 ve Kh-29’un yerine sürekli tasarım ve geliştirme aşamasındadır. 

Füzenin yarı aktif lazer güdümlü varyantı Kh-38ML’in ilk saha testi 2013 yılında Suriye’de sonuçlandı. 

KTRV personeli tarafından sağlanan silah için “Çar’ın Kurtları’ ekibinden maksimum menzil talepleri 40 ila 70 km arasında değişiyordu. Farklı varyantlar için çeşitli arayıcı başlıklara ve farklı savaş başlıklarına sahip olması (parçalanma, misket, delici) isteniyordu ve 2015’te seri üretime geçilmesi kararı alındı.

Amerikan AIM-120 AMRAAM füzesinin Rus karşılığı olan havadan havaya güdümlü R-77’nin yükseltme çalışmaları da Suriye’de yapıldı. Rusya Hava Kuvvetleri, R-77-1 varyantı (AA-12B) 2015 yılında sahaya sürüldü ve Suriye’de devriye görevlerinde Su-35S uçaklarında konuşlandırdı.

Bu, daha geniş menzile sahip temel tasarımın yükseltilmesidir ve geliştirilmiş elektronik muharebe önlemleriyle AA-12A füzesi ise hiçbir zaman önemli sayıda hizmete girmemiştir ancak 2015’ten bu yana Rusya, envanterine aktif radar güdümlü orta menzilli bir AAM sokmaya başlamıştır. 

R-73 kızılötesi güdümlü havadan havaya füzenin (AA-11B Archer) yükseltilmiş bir çeşidi de Suriye’de 2015 – 2016’da görüldü.

Rusya’nın savaşa uzun menzilli havacılık katılımı 17 Kasım 2015’te Rakka eyaletindeki “İŞİD karargahlarına” saldırmak için kullanılan Tu-22m3’lerle başladı. 

Bu arada Halep ve İdlip vilayetlerindeki hedeflere seyir füzeleri fırlatmak için Tu-160 Blackjack ve Tu-95MS Bear H kullanıldı. 

Bu bombardımanlarda kullanılan Kh-555, Kh-55SM’den geliştirilmiştir. En büyük fark, Kh-555’in nükleer yerine konvansiyonel bir savaş başlığı taşıması ve artırılmış menzile sahip olmasıdır. Ayrıca bu füze geliştirilmiş güdüm sistemlerine sahiptir ve daha isabetlidir. Suriye denemelerinde 5-10 m’lik dairesel bir hata olasılığına rastlandı.

Füze üreticisi Raduga Şirketi’nin havadan fırlatılan seyir füzesi Kh-555, Kh-55’in (AS- 15A / B Kent) bir çeşididir ve maksimum 2.000 km menzile sahiptir.

Kh-555 mermileri, nükleer yükün geleneksel bir savaş başlığı ile değiştirilmesiyle Suriye’de Kh-55’ten dönüştürüldü. 

Daha büyük savaş başlığı ağırlığı, füzenin nükleer varyantla karşılaştırıldığında menzilinin azaldığı anlamına gelir. Konformal tanklar olmadan Kh-555’in 2000 km menzile sahip olduğu ve konformal tanklar kullanılırsa 2.500 km’ye çıktığı anlaşıldı.

Kh-555, modern Kh-101 füzesi ile birlikte, 2015’ten itibaren Rusya hava kuvvetlerinin birincil çok uzun menzilli geleneksel kara saldırı kabiliyeti olmaya devam etti.

Kh-101’in yerini almak üzere geliştirilen ve nükleer silahlı varyantında Kh-55 olarak bilinen Raduga şirketi üretimi Kh-102’nin denemeleri de Suriye’de yapıldı.

İdlib ve Palmira’daki bombardımanlarda, hem genel maksat hem de taarruz amacıyla kullanılabilen Mi-24 helikopterleri de yer aldı.

Mi-PSV, Mi-24 temelinden Suriye’de geliştirilerek yüksek hızlı deneysel helikopter çalışmaları için üretilen modelidir. 

PSV, Rusçası “Gelecek vadeden yüksek hızlı helikopter” kelimesinin kısaltmasıdır. Mi-28N’nin hızını %10 ve Mi-35M’nin hızını %13 artırmak hedefiyle, yüksek hızlı uçuş araştırmaları için deneysel ana rotorlarla donatılmış, silahsız, tek koltuklu aerodinamik kokpite sahip modeldir.

Suriye’de birçok çatışmada aktif şekilde rol almış Rus saldırı helikopteri Mi-24’ün üzerinde OPS-24N-1 gözetleme sistemi bulunuyor.

2K çift namlulu otomatik topla değiştirilen silahlı model Mi-24P, Mi-24PN (Mi-24P’nin bir TV ve FLIR kameralı bir modelidir.

Helikopter burnuna yerleştirilmiş GSh-23L makineli silahı ile donatılmıştır. 

Mi-24PS (FLIR, projektör, hoparlör PA sistemi ve farklı eklentilerle donatılmış sivil polis ve paramiliter kullanım için üretilmiş modeldir.)

Mi-24P-1M (Yeni bir modüler doğrudan kızılötesi karşı önlem sistemi, otomatik pilot, geliştirilmiş güç kaynağı ünitesi, OPS-24N-1L navigasyon ve hedefleme sistemi ile donatılmış Mi-24P helikopterlerinin en son modelidir.

Suriye’de RMi-8AMTSh,  savaşta arama ve kurtarma için kullanılırken yapılan çalışmalarla Rus Özel Kuvvetleri için geliştirildi ve yeni Mi-8AMTSh-VN ortaya çıktı.

Mürettebat kabini ve helikopterin ana sistemleri titanyum alaşımından yapılmış yeni zırhla korunmaktadır. 

Orta bölmesinin zemini ve helikopterin yanları, mürettebatı korumak için çıkarılabilir hafif zırh ile kaplı olmakta ve pencerelere kadar üst  korunma sağlamaktadır. Yeni helikopter, Suriye’deki muharebe operasyonlarının deneyimi göz önüne alınarak özel modifikasyonlar ile  geliştirilmiştir.

Rus Mi-28 Night Hunter taarruz helikopterleri Suriye’de geliştirilmesine en çok önem verilen helikopterlerinden biridir.

Rusya Federasyonu tarafından geliştirilen Mi-28 “Gece Avcısı” (Night Hunter), NATO tarafından “Havoc” olarak bilinen AH-64 Apache muadili bir taarruz helikopteridir.

Geliştirilen Mi-28N’in kaza sonrası düşmesi sonrası Moskova’dan Suriye’deki ekiplere aviyoniklerine ve özellikle gece görüş sistemlerine yönelik eleştiriler arttı.

Suriye’deki savaşta bugüne kadar çok sayıda, kendi resmi açıklamalarına göre, 600’ün üzerinde silahını deneyen Rusya, son olarak Ka-52 helikopterini masaya yatırdı.

Suriye’de testler/ bombardımanlar sırasında ortaya çıkan eksikliklerini giderip donanım ve yazılım güncellemelerini yapan Rus ekipler Ka-52 “Timsah” helikopterini hem ön cephede hem de taktik rezervlerde bulunan tankları, zırhlı ve zırhsız yer hedeflerini, düşman birliklerini ve helikopterlerini yok etmek için tasarladı, yeni nesil bir keşif ve savaş helikopteri olarak üretime hazır hale getirdi.

Suriye saha denemelerinde özellikle güç jeneratörleri ve elektro-optik görüntü sisteminin geliştirilmesine özel önem verildi.

Suriye bombardımanları ayrıca Rus ordusuna operasyonel bir ortamda bir dizi taktik insansız hava aracı kullanma fırsatı da sağladı. 

Nitekim aralarında Savunma Bakanı Şoygu’nun da bulunduğu üst düzey yetkililer, İHA’ların rolünün önemini ve Suriye’deki deneyimin o kadar “verimli” olduğunu sık sık vurguladılar ki, onlar için Putin’in emirlerinde önemli bir artış oldu. 

Aynı zamanda ordunun ve iç savunma sanayinin bu alanda nasıl geride kaldığını da gösterdi. 

Konuşlandırılan en yetenekli İHA, İsrail Uçak Endüstrisi Şirketi’nin lisanlı kopyası Mk2, Rusça adı olan Forpost’du. 

Rus uzmanlar Suriye’de art arda çok “görev” yaptılar.

İsrail araçlarının yerleşik ekipmanlarını yerli olarak geliştirilmiş ürünlerle değiştirdiler.

Bu dönem Rus ordusu yerli İHA çalışmalarında “değerli operasyonel deneyim” kazanmış oldu.

 

Suriye operasyonunda Rus askeri kara teçhizatı

Esed rejimini desteklemek için Rus müdahalesi hava kuvvetleri öncülüğünde yapılırken, Rus kara birlikleri Suriye rejimi ordusuna kuvvet koruması ve danışmanlık yardımı sağladı. 

Rus komutanlar hem rejim birliklerini ve İran İslam Devrim Muhafızları kara birimlerinin faaliyetlerini düzenlediler. 

Suriye Ordusuna TOS-1A roketatarı da dahil olmak üzere, termo-barik bir savaş başlığıyla atılan mermilerle bir dizi sistem tedarik edildi. 

Esad rejimi güçleri de T-90 ana muharebe tankının tesliminden yararlandı.

T-90’ların Temas-5 patlayıcı reaktif zırhının ABD TOW II tanksavar füzelerini yenmedeki başarısı Kremlin’de mutluluk yarattı.

BTR-82 zırhlı personel taşıyıcıları da Esad rejimi ordusuna sağlandı ve ayrıca Rus kara birlikleri tarafından kullanıldı.

Füze sistemleri çalışmaları kapsamında İskender-M (SS-26 ) ve K-300 BastionP (SSC-5 Yardakçı) kıyı savunma füzesi sistemleri de bombardımanlarda kullanılmak üzere konuşlandırıldı.

Türkiye’ye ait iki F-16 savaş uçağı, 24 Kasım 2015 tarihinde hava sahasını ihlal eden Rusya’ya ait Sukhoi Su-24M tipi savaş uçağını “düşürdü.”

Bu gelişme üzerine Hmeimim Üssü’ndeki kara tabanlı hava savunmasını güçlendirme tartışıldı.

Rus Su-24M cephe bombardıman uçağının Türk F-16 Fighting Falcon Fighter uçağı tarafından imha edilmesinin ardından, Rus komutanlığı Su-24M’nin kaybı sonucunda Almaz- Antei S-400 (SA-21 Growler) orta-uzun menzilli karadan havaya füze (SAM) sistemi Suriye hava sahasına konuşlandırdı. 

S-400 bataryalarının yakın savunmasını sağlamak için kullanılan Pantsir-S1 (SA-22 Tazı) nokta savunma sistemi, Krasukha-4 araca monteli sistemi gibi konuşlandırıldı.

Bu bölgede S-400 Hava Savunma Füze Sistemi’nde kullanılan satıhtan havaya güdümlü füze 40N6E geliştirildi.

406NE SAM 4800 km/s’ye kadar olan insanlı/insansız hava tehditlerini, hassas silahları, hipersonik seyir füzelerini, balistik füzeleri durdurmak için tasarlandı. 

Burada yapılan çalışmalarla 400 km’ye kadar menzile sahip oldu.

Gelişimi ve hizmet durumu füze belirsizliğini koruyor.

 

Suriye Operasyonunda Rus Donanması

Rus Ordusu yüzey gemileri ve denizaltılar için silahlanma planları ve özellikle Kalibr seyir füzesi ailesinin yetenekleriyle ilgili çalışmaları Suriye’de geliştirdi.

Novator Tasarım Büro’sunun 3M54 (SS-N-27 Sizzler) füzelerinin yanı sıra savaş gemileri ve denizaltı platformlardan atılabilen Kalibr’in menzili, Suriye’de testlerle 2500 kilometreye kadar ulaşabilmektedir. 

Novator Design Bureau tarafından geliştirilen Kalibr’in ana görevi, kara hedeflerine yönelik taarruzdur.

Novator 3M14 (SS-N-30) kara saldırı seyir füzesi deniz platformlarından dikey atım sistemi ile atıldı.

Kalibr Füzesi, iki kritik özelliğe sahip oldu.

Bunlardan birincisi; dikey atım sistemlerinden atıldığı için bir platformun çok sayıda Kalibr füzesi ateşleme kabiliyetine sahip olması, ikinci ise oldukça küçük deplasmanlı deniz platformlarının dahi 2000 kilometreye varan menzilde kara taarruzu gerçekleştirme yeteneğine erişebilmesidir.

Rusya tarafından 2015 yılında Suriye’deki Esed rejimi karşıtı güçlere yönelik gerçekleştirilen saldırılarda da Kalibr füzeleri kullanılmıştır. 

Özellikle Hazar Denizi’nden gerçekleştirilen atışlar esnasında Suriye’deki “IŞİD hedeflerini” vuran Kalibr, Rusya’nın ihracat pazarında oldukça popüler durumdadır.

Bu sebepten ötürü Rusya; Baltık Denizi, Karadeniz, Hazar Denizi, Kuzey ve Pasifik Filolarındaki gemilerin çoğunluğunu Kalibr ile donatma eğilimindedir.

Suriye’de Rusya tarafından 91R denizaltı karşıtı torpido deneme atışları yapıldı.

Proje 636.3 Varshavyanka sınıfı denizaltı Rostov-On-Don, muharebe operasyonlarına katılırken 3m14’ü kullanan ilk Rus donanması denizaltısı oldu.

7 Ekim 2015 tarihinde, bir 11661K Gepard sınıfı fırkateyn (Dağıstan) ve üç 21631 Buyan-M sınıfı korvet (Grad Sviyazhsk, Uglich, Veliky Ustyug) 11 hedefe deneme amaçlı toplam 26 füze attı.

8 Aralık 2015’te Rus Donanması ilk 3M14/Kalibr ile kapsamlı saldırısını Suriye’de yaptı. 

3M14’ün geleneksel olarak silahlandırılmış (400-450kg savaş başlığı) yerli versiyonu için maksimum 1500 km menzili Rus kayıtlarına geçti.

Nükleer savaş başlığı (spetsialnoy boyevoi chastif) ile yapılan varyantın maksimum 2.600km menzile sahip olduğu da Moskova’ya gidecek raporlara eklendi: Saatte 850 km seyir hızında 560 kg yakıtla 1500 km menzile ulaşıyor.

Füze, özel yakıt tüketimi 0,71 olan bir Satürn 37-01 turbofan tarafından desteklenmektedir. 

Çift yetenekli 3M14’ün performansı yeni tip savaş başlığı ve güdüm sisteminin geliştirilmesiyle “dikkat çekici” bir mühimmat oldu.

 ABD tarafından SSC-8 olarak tanımlanan 9M729 Satıhtan-Satıha Seyir Füze Sistemleri büyük olasılıkla 3M14’E dayanıyor.

Bu, Washington’un iddia ettiği gibi konuşlandırıldığı takdirde, Orta Menzilli Nükleer Kuvvetler (INF) Antlaşması’nın maddi bir ihlalini oluşturan sistemdir. 

Aralık 2017 itibariyle, Rus hükümeti 9M729’UN performansının INF Anlaşmasını ihlal ettiğini inkar etmeye devam etti.

Suriye’de denemesi/geliştirmesi yapılan Poliment-Redut 3K96-2 gemi tabanlı hava savunma füzesi kompleksi, S-350 hava savunma füze kompleksi ile birleştirilmiş dört tip uçaksavar füzesine sahiptir.   

Yeni nesil füzeler yüksek manevra kabiliyetine sahiptir. Daha sonra Amiral Gorshkov fırkateynine yerleştirilmişlerdir.

Moskova bölgesindeki Reutov kasabasında NPO Mashinostroeniya Military-Industrial Corporation tarafından tasarlanan ve Zircon (bazen Tsirkon olarak yazılır) 3M-22 füzeleriyle donanmış en yeni 3K-22 çok maksatlı  füze kompleksini yaratma çalışmaları da 2011’den beri Suriye’de devam ediyor. 

Hipersonik füze çalışmaları kapsamında Suriye’de geliştirilen 3M-22 kompleksi, 300-400 kilometre mesafedeki deniz ve kara hedeflerini yok etmek için ağır füzeler Bazalt, Granit ve Onyx’in devamı olan bir gemisavar füzesi ile donanmıştır.

3M22 Zircon veya 3M22 Tsirkon (SS-N-33), bir scramjet destekli, manevra kabiliyetine sahip hipersonik gemisavar seyir füzesidir.

20 Şubat 2019’da Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, füzenin Mach 9’a kadar hızlanabildiğini ve 1.000 kilometre (540 nmi; 620 mi) içindeki deniz ve kara hedeflerini yok etme kapasitesine sahip olduğunu iddia etmiştir.

Zircon’un kara tabanlı versiyonu Suriye’den sonra Ukrayna’da da yeniden geliştirilme aşamasındadır.

3K22 Zirkon sisteminin bir bileşeni olan hipersonik füze, 2022’nin sonlarında revizyonunu tamamladığında, nükleer enerjiyle çalışan Proje 11442 Orlan sınıfı muharebe kruvazörü (NATO: Kirov sınıfı) Pyotr Veliky’ye dahil edildi.

Suriye’de denemeleri yapılan bir diğer silah, 3M22 Zircon füzesini kullanan 3K22 sistemidir.

2016 sonu itibariyle 3S-14 dikey fırlatma sistemini 3M54, 3M55 ve 3M22 prototipleri de Suriye’de Akdeniz’de ve karada test edildi.

11442M Kirov sınıfı kruvazör Amiral Nakimov Projesi için yükseltme programı, geminin P-700’ün (3M45) (SS-N-19 Gemi Enkazı) birincil silahlanmasının yerini alan 10 3R-14 sekiz hücreli fırlatıcıları içeriyordu.

Suriye’deki testlerde gemiye 80 Kalibr seyir füzesi taşıma yeteneği sağladı.

9M96 ve 9M100 karadan havaya füzeleri de barındırması planlandı.

Birincil hava savunma sistemi S-300FM / Fort-M (3M48) için altı yuvarlak döner tamburlu fırlatıcı kullanıldı.

48N6DMK füzesi (S-400 Triumf [SA-21 Growler] için 48N6DM’NİN deniz versiyonu) kullanmak, bu, 48N6E2 füzesinin sağladığından daha büyük, 250 km’ye kadar bir nişan menzili sağladı.

2018-2021 için planlanan Pyotr Velikhy için önerilen yükseltmenin Poliment-Redut SAM sistemini içermesi kararlaştırıldı.

O dönem Rus donanmasında hizmete giren en modern kısa ila orta menzilli SAM sistemidir ve geminin hava savunmasını iyileştirmiştir.

Rusya’nın üzerinde çalıştığı Yasen-M projesi kapsamında Yasen-M sınıfının ilk nükleer denizaltısının füze sistemleri de Suriye’de denendi.

Rus Donanması, Suriye’de yapılan testlerle yeni denizaltıların yüzey ve kara hedeflerine karşı kitlesel füze saldırıları gerçekleştirebilecek hale getirildi.

Suriye’deki testlerin bir başka temel amacı da, Rusya’nın tüm savaş gemilerini, nükleer ve konvansiyonel denizaltılarını yeni Rus füze sistemleriyle donatmaktı.

 

Kendi dilinden Rusya’nın test günlüğü 

Suriye savaşında “yüksek teknolojili” bir saldırıda, rejimin piyade ve Rus topçusu ile birlikte robotik savaş araçları, İHA ve Andromeda-D savaş alanı komuta ve kontrol sistemi de denenmiştir.

Rusya tarafından Suriye’de örneğin sadece 2017-2018 yılları arasında 600’den fazla silah ve ekipman test edildi, aşağıda 2017 ve 2018’deki test örnekleri, rapor edildikleri tarihlere göre orjinal bilgi notları ile listelenmiştir.

BRDM-2’nin üçüncü modernizasyon testi. Zırhlı keşif aracı test ediliyor.

Araç Suriye’de kapalı bir kulenin kurulmasıyla topçunun ateşi altında, bir tank ve makineli tüfekle düşman mermilerine karşı korumalıdır. 

Bu araç, iyi bir arazi kabiliyetine sahiptir ve derin hendeklerde başarılı olarak tanımlanmaktadır.

Aramid olarak da bilinen ağır hizmet tipi (zırh) Kevlar lifi bir basın mensubuna gösterildi ve çelikten beş kat daha güçlü olduğu kaydedildi.

Rusya Başbakan Yardımcısı Yuriy Borisov Suriye’de test edilen silahları şu şekilde açıklamıştı. 

Su-35S ve Su-30SM savaş uçakları, Su-34 avcı-bombardıman uçakları, Su-24M cephe hattı bombardıman uçakları, Su-25SM saldırı uçağı,  Tu-22MZ ve  Tu-95MS uzun menzilli uçak, Ka-52, Mi-24, Mi-35 ve Mi-28 helikopterleri, modernize edilen son iletişim, keşif, uzay silahları ve elektronik harp sistemleri, Ratnik bireysel asker teçhizatları …

Rus mühendislik kuvvetleri Suriye birlikleri için PP-2005M duba köprüsünü Fırat’ı geçmek için de test etti. Kabaca bir saat içinde dikildi ve bir taşıma 120 tonluk kapasitede idi.

İskender taktik mobil, karadan karaya füzeler, Kalibr ve Kh-101 seyir füzeleri ve Tochka-U füzeleri de  Suriye’de kullanıldı.

Rusya’nın Kh-101 seyir füzeleri de test edildi, yerel iklime ve koşullara göre de özellikleri yükseltildi. Koşullar “Savaş-görev sekansları” Suriye için ayarlandı.

Richag-AV cihazına sahip Mi-8 helikopteri, bir sonar ve radar aktif bozucu da Suriye sahasında idi. 

Mi-28N ve Mi-35 helikopterleri çok maksatlı yetenekleri nedeniyle görev yaptırıldı ve çok sayıda görevi yerine getirme “yeteneği” görüldü.